Citroenparkieten - Mijn Kromsnavels

Mijn Kromsnavels
...Geachte bezoeker, i.v.m. de gevolgen van een hersenbloeding, kunnen wij helaas niet meer uw Agaporniden opvangen. Wij hopen op uw begrip...........
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Sinds 2008 was ik in het bezit van 2 koppels Citroenparkieten. Gedurende de de twee daarop volgende jaren, hebben deze koppels diverse eieren gelegd, soms wel tot 18 eieren per nest, maar nooit zijn hier eieren van uitgekomen, laat staan bevrucht geweest. Ik wilde dus nog even afwachten en uiterlijk half 2011 deze vogels wegdoen, gezien het altijd aanwezige ruimtegebrek en de teleurstellende resultaten.

Maar dan wordt je op een morgen gebeld door de vrouw van een goede vriend en mede bestuurslid van de CSG, dat Dhr. Damen (Janus) plotseling is overleden, en ofdat je voor zijn vogels wilt zorgen, omdat zijn vrouw dit zelf niet kan opbrengen, en ze de vogels ook niet aan de eerste de beste opkoper wil verkopen. Uiteraard beslis je dan om dit te doen, ondanks het eerder genoemde ruimtegebrek.
Dus enkele dagen later nadat er ruimte was gecreeerd, zijn de vogels in de broedkooien (op het nest met diverse eieren) compleet verhuisd van Teteringen naar Oosterhout, met de veronderstelling dat de vogels door de verhuizing hun nesten wel zouden verlaten. Maar tot mijn grote verbazing enkele dagen later lagen bij een koppel de eerste jongen al in het nest.
Van de aanwezige 9 eieren zouden er uiteindelijk 7 uitkomen, en 6 van de zeven zouden het ook overleven. Een tweede koppel zou ook nog 5 van de 7 uitgekomen jongen grootbrengen, hun legsel bestond overigens ook uit 9 eieren. Zo had ik er opeens 11 jonge vogels bij.


En nu (December 2012) heeft mijn "oude" koppel uit 2008 ook hun 1ste jong grootgebracht, uit een nest van 5 eieren, waarvan er maar 1 bevrucht bleek te zijn. Dit geeft maar weer aan dat na ruim 4 jaar wachten, toch nog jongen kan krijgen van deze prachtige en zeer rustige vogels. Ofdat het oude koppel was aangestoken door de koppels van Janus is moeilijk te zeggen, maar sindsdien waren er regelmatig legsels van 5 tot 8 eieren, waarvan zo'n 98% bevucht bleken te zijn. Helaas heb ik later weer afstand moeten doen van deze vogels vanwege het ruimtegebrek.  De enige nakomeling hebben we gehouden, deze werd door de pop verstoten, en hebben we daarom verder met de hand opgevoed, en een plaatsje gegeven in onze huiskamer waar hij regelmatig zijn kooi mag verlaten, om bv mee naar boven te gaan als ik achter mijn PC's zit voor o.a. diverse activiteiten zoals bv het vervaardigen van sportprijzen, met name voor de vogelsport. Later heeft hij gezelschap gehad van een tweede mannetje (2015) wat hier is beland als opvangvogel, en sinds 2019 is er een derde man toegevoegd, waar ik in de kweekruimte op dat moment geen plaats voor had.

Inmiddels is mijn kweekbestand Citroenparkieten opnieuw uitgebreid in 2020 naar 6 koppels, waarvan 2 koppels met vogels van 2015 t/m 2017 en 4 koppels samengesteld met jongen van de eerder genoemde koppels uit 2020.

Ten gevolge van de hersenbloeding im mei 2019, was ik helaas na de revalidatieperiode niet meer in staat om mijn Citroenparkieten zelfstandig te ringen door het gebrek van de fijne motoriek aan mijn rechterhand, en moest hier steeds andere (verenigingsleden) die dit graag voor me wilden doen, lastig vallen, wat in de praktijk niet werkt, dus daarom ook van deze prachtige en zeer tamme vogels helaas afscheid moeten nemen.
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu